در میان گل و لای این باتلاق‌ها وجود گرسنگی بر من فاش شد... گل و لایی که خرچنگ‌ها در آن می‌جوشند و انسان‌هایی که با گوشت خرچنگ‌ها پرورش یافته‌اند در آن می‌لولند... موجوداتی که دوزیستی هستند، آبی و خاکی، نیم انسان و نیم حیوان و از دوران کودکی با آبگوشت خرچنگ، با این شیرپستان گل تغذیه شده‌اند و برادران شیری خرچنگ‌ها هستند... آن‌ها از گوشت خرچنگ زندگی می‌کنند و از این گلی که گوشت شده است گوشت بدن خود و گوشت بدن فرندانشان را می‌سازند... آنچه از بدن آن‌ها دفع می‌شود به گل باز می‌گردد و این فضولات دوباره خرچنگ می‌شوند... چنین است دور تسلسل زندگی و مرگ در حلی‌آباد رسیف واقع در ناحیه نوردست برزیل، آنجا که زادگاه ژوزوئه دوکاسترو است. آشنایی او با گرسنگی از همین‌جا آغاز شد و انگیزه یکی از عظیم‌ترین مبارزات انسانی گردید، مبارزه جهانی علیه گرسنگی. ژوزوئه دوکاسترو در این کتاب داستان ناکامی‌ها و تلخی‌ها و رنج‌ها و سیه‌روزی‌های یک قوم گرسنه را بازگو کرده است... قومی که نوبه به نوبه اسیر خشکسالی، استعمار، طغیان رودخانه‌ها و قربانی انقلاب‌های نافرجام است.
Josué Apolonio de Castro was the author of many books, including detailed surveys about the phenomena of hunger in Brazil and 1951 Geopolítica da Fome "Geopolitics of Hunger ", which has been translated from Portuguese into many other languages. He always denounced hunger as a man-made thing. He worked for the United Nations Food and Agriculture Organization (FAO) in different positions. In 1954, Josué de Castro received ...