رمان ایرانی
بهشت متروکه
یکی را باید حفظ کرد و دیگری را به کف آورد: شرافت و خوشبختی را می‌گویم و به بهانه رسیدن به خوشبختی نمی‌توان از شرافت انسانی گذشت. خوشبختی را در پس یک اتفاق عجیب یا رسیدن به نفری در دور دست می‌پنداشتم ولی نمی‌دانستم تاوانی سنگین دارد تاوانی به قیمت روح انسانی‌ام و وقتی معامله‌اش کردم فهمیدم که خوشبختی یک بسته خریدنی نیست و اگر آرامش درون نداشته باشی با هیچ‌کس و در هیچ جای این دنیا به دستش نمی‌آوری! وقتی در زندگی رازهایی ناگفته وجود دارد یعنی رابطه‌ای مستحکم و حقیقی نداری و هر دو نفر گاهی باید دروغ بگویند نادیده بگیرند یا پنهان کاری کنند این چنین راهی، پایانی به بهشت ندارد نه در این دنیا، و نه هیچ جای دیگر!
به ساز دلم
دیگر مثل قدیم‌ها نیست که هر کس را از خانواده‌اش بتوان شناخت اکنون چنان خصوصیات متفاوتی در میان فرزندان همچون اختلاف شب و روز جاری‌ست که گاه فرزند در ظاهر هیچ نشانی از خانواده ندارد. ما که به سادگی دیگران را به خوب و بد تقسیم می‌کنیم گاهی فراموش می‌کنیم آنان را در موقعیت‌شان ببینیم یکی خوب است از دید ...
ناگفته‌های عشق
در دلم غوغایی به پا بود. دلم می‌خواست این لحظات ساعت‌ها طول بکشد و من هم‌چنان میان کلمات عاشقانه‌اش غرق شوم، لحظاتی که همیشه حسرتش را می‌خوردم. کلمات عاشقانه‌ای که همیشه به خاطر غرور نابه جایش بر پرده دلش ماند. آن‌قدر ماند تا باعث جدایی و فاصله شد. دوست داشتم در این ثانیه‌های پرتلاطم عاشقی پرده از اسرار دلش بر ...
