«من همیشه عادت دارم به همه چیز و بیشتر چیزهای منفی فکر کنم. حتی گاهی وقت‌ها که از خیابانی می‌گذرم، بعضی آدم‌ها چیزی در ذهنم زنده می‌کنند که اگر به کسی بگویم ممکن است به من بخندد. فکر می‌کنم آن آدمی که دارد از روبرو می‌آید، حالا جلوم را می‌گیرد و دو تا کشیده می‌خواباند بیخ گوشم و آن کسی که از پشت سر می‌آیدبا مشت می‌کوبد توی ملاجم. برای همین راهم را کمی کج می‌کنم.»
از داستان عطر یاس دریاروندگان جزیره آبی‌تر عباس معروفی
Faeze
۱۹ نقل قول
از ۸ رمان و ۸ نویسنده
«اون وقتا که جوون بودم، تو یه سفر خارجی، عاشق یه دختر بلغاری شدم. دختر نجیبی بود، خیلی منو دوس داشت، من‌م دوسش داشتم، ولی اگر میخواستم بگیرمش حالا هزارتا زن داشتم.»
از داستان آخرین نسل برتر دریاروندگان جزیره آبی‌تر عباس معروفی
مثل این که پاییز دارد می‌آید. گوش می‌دهی چه می‌گویم؟نمی‌گویم پاییز حتما می‌آید، من عادت کرده‌ام که با خاطرجمعی منتظر هیچ‌چیز، حتی آمدن تابستان و زمستان هم نباشم. ننه دلاور و فرزندان او (گزارش جنگ‌های 30 ساله) نمایش‌نامه برتولت برشت
ماها باید یاد بگیریم که خوب کثافت را قورت بدهیم و بی‌اخم وتخم هضم کنیم. اگر غیر از این بکنیم کارمان زار است. ننه دلاور و فرزندان او (گزارش جنگ‌های 30 ساله) نمایش‌نامه برتولت برشت
همیشه همینگونه است. همیشه در کوران انقلاب فرزندهای حرامزاده‌ی زیادی به دنیا می‌آیند که هیچکس مسئولیتشان را برعهده نمی‌گیرد. آخرین انار دنیا بختیار علی
جنگ رنج‌های دنیا را زیادتر می‌کند. حتا اگر جنگ بر ضد بدی‌ها هم باشد٬ دست آخر دنیا را می‌آلاید. آخرین انار دنیا بختیار علی
چه جرمی از این بالاتر که یکی کسی را با تمام وجود بخواهد و او دوستش نداشته باشد؟ آخرین انار دنیا بختیار علی
هر دوتاشان از آن دسته آدم‌هایی بودند که یقین داشتند نمی‌توانند تقدیرشان را عوض کنند. پس فقط در پی اصلاح سرنوشت اطرافیان بودند. انگار آنها مسؤول درد و رنج دیگران بودند… درست مثل یک پدر… آخرش هم به مانعی خوردند و خرد شدند. آخرین انار دنیا بختیار علی
بعضی وقت‌ها دهان آدم انگار راه خود را می‌رود در حالی که مغز بی حرکت ایستاده است. مرد 100 ساله‌ای که از پنجره فرار کرد و ناپدید شد یوناس یوناسن
آلن گفت: «شاید کتاب‌های مقدس باعث شد از کوره در برود. دین خیلی راحت احساسات آدم‌ها را به غلیان می‌آورد. یک بار، در تهران که بودم __» مرد 100 ساله‌ای که از پنجره فرار کرد و ناپدید شد یوناس یوناسن
چیزی به عنوان برحق بودن من٬، برحق بودن جناح من وجود ندارد، چون طرز تفکر امروز من قطعا بعد از یک یا دو نسل قدری مضحک به نظر می‌رسد؛ شاید تحول جدید آن را کاملا کهنه کرده باشد_ در بهترین حالت٬ بعد از فرونشستن همه ی هیجان‌ها ، به بخش کوچکی از یک روند بزرگ، یک تحول٬ تبدیل شده است. زندان‌هایی که برای زندگی انتخاب می‌کنیم دوریس لسینگ
طنز روزگار اینجاست که تقریبا همیشه آن کسانی که مدعی حضور در صف اول پیشرفت٬ روشنگری و مانند آن هستند، برای توسل به خون از همه آماده ترند. زندان‌هایی که برای زندگی انتخاب می‌کنیم دوریس لسینگ
ولی همیشه این اقلیت است که ناخودآگاه رفتار نمی‌کند٬ و به نظرم آینده ی ما٬آینده ی همه٬ به این اقلیت وابسته است. زندان‌هایی که برای زندگی انتخاب می‌کنیم دوریس لسینگ
شمس ابرو در هم کشید: «آزمودنِ صحتِ ایمانِ دیگران وظیفه ی ما انسان‌ها نیست. بنده نمی‌تواند ایمان بنده‌ای دیگر را بسنجد. مگر نمی‌دانی؟» ملت عشق الیف شافاک
خندیدم. ((این فکرهای بیهوده را از کجا می‌آوری؟ یعنی به نظر تو خدا آدمی عصبانی و خشن است که بالا توی آسمان نشسته و تماشایمان می‌کند؟ گمان می‌کنی برای هر اشتباهمان از آسمان سنگ و قورباغه به سرمان می‌ریزد؟ چنین درکی از حق مگر ممکن است؟) ) ملت عشق الیف شافاک
مش ربابه پیش دعانویسی می‌رود که گوشه ی میدان بساط دارد. دو تا دعا می‌گیرد٬ یکی برای پدرم که حالش بهتر شود و یکی هم برای من که به هر چیزی پیله می‌کنم٬ هر کاغذ پاره‌ای که کنار کوچه و خیابان است بر‌می دارم و می‌خوانم. می خواهد این چیزها از کله‌ام بپرد تا مثل پدرم نشوم. عقیده دارد هر کس سر و کارش با کتاب بیفتد یا دیوانه می‌شود و یا از دین خارج می‌شود شما که غریبه نیستید هوشنگ مرادی کرمانی
شما که غریبه نیستید. خسته شدم. نه٬ خسته نشدم. ادای خسته‌ها را در می‌آورم
اگر دوباره به دنیا بیایم کوهنورد می‌شوم! چه کیفی دارد کوه شما که غریبه نیستید هوشنگ مرادی کرمانی
اگه از عرض خیابون گذشتی و ماشین زیرت نکرد، خیلی خوشحال نشو چون قراره کسی درست اون ور خیابون جیبت رو بزنه. به هر حال وقتی از خیابون رد می‌شی مواظب ماشین‌ها باش خوشگله استخوان خوک و دست‌های جذامی مصطفی مستور
«آنتونی فلو رو که میشناسی؟ می‌گه توی این دنیای عوضی و هیشکی به هیشکی، دیگه چی باید اتفاق بیفته که مومنان اقرار کنند خداوندی در کار نیست یا اگه هست خیلی هم مهربون نیست؟ می‌گه وجود جهانی که آدم‌های حقیقتاً آزادش همیشه بر طریق صواب باشند، منطقاً امکان پذیره و خداوند اگر واقعاً قادر مطلق بود، می‌تونست هر وضعیت امور منطقاً ممکنی رو محقق کنه
پس چرا اینکار رو نکرد؟ چرا این وضعیت مطلوب منطقاً ممکن رو محقق نکرد؟
توی اون وضعیت مطلوب منطقاً ممکن، گیس‌های تو هیچ وقت سفید نمی‌شد. آبجی طوبی هیچ وقت بچه ش رو سقط نمی‌کرد. هیچ وقت بابا نمی‌مرد. کله من هیچ وقت اینجوری کج و کوله نمی‌شد.
چرا مشتی مفلوک عوضی رو پرت کرد توی این خراب شده که حتی بلد نیستند اون رو، عظمت اون رو هجی کنند؟» استخوان خوک و دست‌های جذامی مصطفی مستور