جای همیشگی روی صندلی نشسته ام و از پنجره به آسمان سیاه شب نگاه می‌کنم. به این فکر می‌کنم که پس از رفتنم آیا یادگاری ای از من در این صندلی می‌ماند؟ یک نشانه که به همه یادآور شود روزی اینجا بوده ام.