اندکی بدی در نهاد تو
اندکی بدی در نهاد من
اندکی بدی در نهاد ما...
و لعنت جاودانه بر تبار انسان فرود میآید
آبریزی کوچک به هر سراچه هر چند که خلوتگاه عشقی باشد شهر را
از برای آن که به گنداب در نشیند
کفایت است
۲۲ رمان
از ویکی پدیای فارسی احمد شاملو، الف. بامداد یا الف. صبح (۲۱ آذر ۱۳۰۴ - ۲ مرداد ۱۳۷۹)، شاعر، نویسنده، روزنامهنگار، پژوهشگر، مترجم، فرهنگنویس ایرانی و از بنیانگذاران و دبیران کانون نویسندگان ایران در پیش و پس از انقلاب بود. شاملو تحصیلات کلاسیک نامرتبی داشت؛ زیرا پدرش افسر ارتش بود و پیوسته از این شهر به آن شهر اعزام میشد و از همین روی، خانواده اش هرگز نتوانستند برای مدتی طولانی جایی ماندگار شوند. زندانی شدنش در سال ۱۳۲۲ ...
ابراهیم در آتش
آنچه به دید میآید
و آنچه به دیده میگذرد
آنجا که سپاهیان
مشق قتال میکنند
گستره چمنی میتواند باشد
و کودکان
رنگینکمانی
رقصنده و
پر فریاد
گزینه اشعار احمد شاملو
و بدین نمط
شب را غایتی نیست
نهایتی نیست،
و بدین نمط
ستم را
واگویندهتر از شب
آیتی نیست.
مجموعه آثار احمد شاملو (مجموعه اشعار)
خوابید آفتاب و جهان خوابید.
از برج فار، مرغک دریا، باز.
چون مادری به مرگ پسر نالید.
گرید به زیر چادر شب، خسته.
دریا به مرگ بخت من، آهسته.
خروس زری پیرهن پری
آتیش یه جونت بزنه.
به خون و مونت بزنه!
با پیشی زشت بیحیا.
آتیش به جون گرفتهها!
نقطه رو رحمتم شدین.
اسباب زحمتم شدین...
مجموعه آثار احمد شاملو 1 (مجموعه اشعار)
مردی ز باد حادثه بنشست
مردی چو برق حادثه برخاست
آن، ننگ را گزید و سپر ساخت
وین، نام را، بدون سپر خواست
ابری رسید پیچان پیچان
چون خنگ یالاش آتش، بر دشت
برقی جهید و موکب باران
از دشت تشنه، تازان بگذشت
آن پوک تپه، نالان نالان
لرزید و پاگشاد و فرو ریخت
و آن شوخ بوته، پر تپش از شوق
پیچید و با بهار درآمیخت