شعر
لی بو، شاعر چینی قرن هشتم میلادی بود. او سه متر قد نداشت، ولی بنابر افسانه‌ها در حد نردبان بلند بود. لی بو یکی از دو شاعر بزرگ تاریخ ادبیات چین به شمار می‌رود. او شاعری رمانتیک و خیالباف بود و در آثارش متافیزیک محض آیین تائو با مضامین پیچیده و خیالات درهم آمیخته‌اند. مسافر دریاگرد، بر بادهای آسمانی. در این سفینه، در دوردست سرگردان. بسان پرنده‌ای در میان ابرها. آن‌گاه که رفت. نشانی از خود برجا نخواهد گذارد.