نمایشنامه
عصری موقع اومدنم به اینجا یکی بهم گفت ـ «دکتر خیئل، آیا فقیر بودن نشانهای از حسته؟» [دهانش را طوری باز میکند که انگار میخندد، ولی بیصدا] من گفتم:«نه، نیست.» [مکث] ولی مسلما هست. [مکث] هاهاهاها.
