دو بازیگر قرار گذاشته‌اند که برای کلاس بازیگری‌شان، یک بداهه‌سازی تمرین کنند. کلمات واقعی‌ئی که می‌گویند تنها برای بیان حد اعلای تنشی است که میان آن‌ها وجود دارد. آن‌ها جنگی رسمی، یک دوئل، را بازی می‌‌کنند. فقط وقتی بانو حضور دارد، دو بازیگر حالت دفاعی و آماده‌باش ندارند. در مواقع دیگر، هر یک از دو مرد، همیشه دقیقا از موضع دیگری در اتاق آگاه است. هر برخورد و حرکتی علامتی است برای نفر مقابل. نباید کوششی برای «واقعی» جلوه‌دادن بانوی همسایه بشود. بانو باید به شدت رویاگونه، زیبا، و حرکات‌اش متناسب باشد و جوان. اگر امکان داشته باشد، لباس بانو باید از لباس‌های اصیل دوره‌ی «ادوارد»ی باشد و نه لباس نمایشی. در واقع ایدئال دو بازیگر و تماشاگران است که به صورت خاطره درآمده. این نمایش اگر بر صحنه‌های پیش صحنه‌دار اجرا شود، بسیار بهتر است.
In the author's name, Sūn Wu, the character wu, meaning "military", is the same as the character in wu shu, or martial art. Sun Wu ...