رمان ایرانی
مستانه عشق
مستانه عشق داستان تو نیست... بلکه منظرگاهی است به زندگی بسیاری از مردمان این دیار. پس نجوای دلنشین صدایت را برایم بگو به امید آن روز که بازیگران این قصه زیبایی را با مهربانی یکی بدانند.
آرام جان
می‌گویند که آدم‌ها
وقتی در کنار هم زندگی می‌کنند
زیر یک سقف
اگرچه از دو دنیای متفاوت و دور از هم
و حتی گاهی متضاد
راهی را آغاز کرده‌اند
اما کم‌کم شبیه یکدیگر می‌شوند
و کمابیش خصوصیات یکدیگر را می‌پذیرند
این یعنی صیقل خوردن آدم‌ها
و اگر دو نفر بدانند از زندگی چه می‌خواهند
روح و روانشان نیز در کنار هم
صیقل می‌خورد
و به آرامش می‌رسد:
آرامشی در روح
آرامشی در جان!
گل‌های شب‌بو
گل‌های شب بو عطر دل‌انگیز گل‌های بهاری در شبی مهتابی نیست.
گل‌های شب بو مرور خاطراتی عاشقانه در سحرگاه زندگی نیست.
گل‌های شب بو نسیمی است که روزگاری پیغام بر دلدادگی برود و شمیم عشق و امروز...
شاید تنها مرور آن خاطرات، دلیلی برای بودن باشد.
شاید...
به هم نگاهی دوباره بیاندازیم به آنچه سرنوشت می‌نامندش.
آشیانی از حریر
پروانه عزیزم نمی‌دانم وقتی که نامه‌ام به دستت می‌رسد در چه اوضاع و شرایطی هستی اما خوب می‌دانم و مطمئنم که مرا به واسطه ندادن پاسخ به نامه‌هایت می‌بخشی زیرا نمی‌دانم تصور کنم کسی که با صبوری بی‌‌حد در تمام طول این سال‌ها بی‌آنکه پاسخی دریافت کند برایم نامه می‌داده فرد بی‌گذشت و نامهربانی باشد. راستش باید به حقیقتی اعتراف ...